Το Σαββατο 21 Ιουνιου στην παραλια της Μικρης Βολβης ο Πολιτιστικος
Συλλογος Μικρης Βολβης διοργανωνει την 22η Γιορτη Λιπαριας. Η λιπαρια
ειναι ενα ψαρι που ζει μονο στην λιμνη Βολβη και πουθενα αλλου στον
κοσμο! Μοιαζει ελαφρως με την σαρδελλα και αποτελει εκλεκτο μεζε ειτε
ψητη, αλλα και παστη.
Μοιαζει απιστευτο οτι περασαν σχεδον 22 χρονια απο την 26 Ιουλιου του 1992, ανημερα της Αγιας Παρασκευης, οταν γινοταν η πρωτη γιορτη.
Με πενιχρα μεσα αλλα με πολυ μερακι και ορεξη για δουλεια, εγινε τοτε η αρχη. Σε αυτα τα 22 χρονια εχουν αλλαξει πολλα. Αλλαξε η ημερομηνια και ο χωρος, οι εθελοντες απο 4-5 εγιναν 40-50, τα ξυλινα μαδερια και τα κασετοφωνα εγιναν εξεδρες και μικροφωνικες με ζωντανη μουσικη, οι θεατες απο 100 εγιναν 1000 και η γιορτη λιπαριας εγινε πλεον θεσμος. Κανενας θεσμος ομως δεν εχει μελλον οταν ξεχνα το παρελθον του. Γι αυτο τον λογο θα ηθελα να παραθεσω μια επιστολη του εμπνευστη αυτης της γιορτης, του Χρηστου Μπουρα, την οποια και συνυπογραφω, καθως και δικο του φωτογραφικο υλικο απο εκεινη την πρωτη γιορτη λιπαριας και να ευχηθω καλη επιτυχια στην διοργανωση και αυτης της γιορτης.
Θέλαμε, το καλοκαιρι του ΄92, εμείς οι απόγονοι των ψαράδων της λιπαριάς «των νταλιαντζήδων» , του Δημητρού, του Κωνσταντή, του Σωκράτη, του Γιάνκου, του Γιώργου, του Βαγγέλα και των άλλων, από την μια να τιμήσουμε και συγχρόνως να προβάλλουμε το μοναδικό παγκοσμίως και εμπορεύσιμο ψάρι, την λιπαριά, που μας μεγάλωσε και άλλαξε τα δεδομένα στους δύσκολους καιρούς που πέρασε ο τόπος μας.
Από την άλλη αντικαταστήσαμε το κουρμπάνι της Αγίας Παρασκευής, που γινόταν ανήμερα της γιορτής στις 26 Ιουλίου, που ατόνησε και χάθηκε από τις ιστορικές συγκυρίες και τον χρόνο. Σήμερα από ιδιοτέλεια η γιορτή της λιπαριάς είναι κινητή και δεν έχει σταθερό χώρο και χρόνο τέλεσης.
Εύχομαι η πορεία του Πολιτιστικού Συλλόγου Μικρής Βόλβης που κληρονόμησε και έχει την αποκλειστική ευθύνη της διοργάνωσης της γιορτής να είναι προσθετική και πλούσια σε πρωτοποριακές ιδέες, πολύτιμες και δημιουργικές δραστηριότητες για το καλό του τόπου και των ανθρώπων του.
Χρήστος Ι. Μπούρας
Μοιαζει απιστευτο οτι περασαν σχεδον 22 χρονια απο την 26 Ιουλιου του 1992, ανημερα της Αγιας Παρασκευης, οταν γινοταν η πρωτη γιορτη.
Με πενιχρα μεσα αλλα με πολυ μερακι και ορεξη για δουλεια, εγινε τοτε η αρχη. Σε αυτα τα 22 χρονια εχουν αλλαξει πολλα. Αλλαξε η ημερομηνια και ο χωρος, οι εθελοντες απο 4-5 εγιναν 40-50, τα ξυλινα μαδερια και τα κασετοφωνα εγιναν εξεδρες και μικροφωνικες με ζωντανη μουσικη, οι θεατες απο 100 εγιναν 1000 και η γιορτη λιπαριας εγινε πλεον θεσμος. Κανενας θεσμος ομως δεν εχει μελλον οταν ξεχνα το παρελθον του. Γι αυτο τον λογο θα ηθελα να παραθεσω μια επιστολη του εμπνευστη αυτης της γιορτης, του Χρηστου Μπουρα, την οποια και συνυπογραφω, καθως και δικο του φωτογραφικο υλικο απο εκεινη την πρωτη γιορτη λιπαριας και να ευχηθω καλη επιτυχια στην διοργανωση και αυτης της γιορτης.
Θέλαμε, το καλοκαιρι του ΄92, εμείς οι απόγονοι των ψαράδων της λιπαριάς «των νταλιαντζήδων» , του Δημητρού, του Κωνσταντή, του Σωκράτη, του Γιάνκου, του Γιώργου, του Βαγγέλα και των άλλων, από την μια να τιμήσουμε και συγχρόνως να προβάλλουμε το μοναδικό παγκοσμίως και εμπορεύσιμο ψάρι, την λιπαριά, που μας μεγάλωσε και άλλαξε τα δεδομένα στους δύσκολους καιρούς που πέρασε ο τόπος μας.
Από την άλλη αντικαταστήσαμε το κουρμπάνι της Αγίας Παρασκευής, που γινόταν ανήμερα της γιορτής στις 26 Ιουλίου, που ατόνησε και χάθηκε από τις ιστορικές συγκυρίες και τον χρόνο. Σήμερα από ιδιοτέλεια η γιορτή της λιπαριάς είναι κινητή και δεν έχει σταθερό χώρο και χρόνο τέλεσης.
Εύχομαι η πορεία του Πολιτιστικού Συλλόγου Μικρής Βόλβης που κληρονόμησε και έχει την αποκλειστική ευθύνη της διοργάνωσης της γιορτής να είναι προσθετική και πλούσια σε πρωτοποριακές ιδέες, πολύτιμες και δημιουργικές δραστηριότητες για το καλό του τόπου και των ανθρώπων του.
Χρήστος Ι. Μπούρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου